การวิเคราะห์เหตุผลในการคลายสลักเกลียวประกอบ

วัตถุประสงค์ของการเชื่อมต่อสลักเกลียวของชิ้นส่วนคือการทำให้ทั้งสองส่วนเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดพอดี ในเวลาเดียวกันเพื่อที่จะแบกรับโหลดแบบไดนามิกบางและให้แน่ใจว่าการเชื่อมต่อที่เชื่อถือได้และการทำงานปกติของชิ้นส่วนที่เชื่อมต่อ, นอกจากนี้ยังจำเป็นต้องมีแรงยึดที่เพียงพอระหว่างชิ้นส่วนเชื่อมต่อทั้งสอง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้สลักเกลียวที่ใช้สำหรับการเชื่อมต่อควรมีการโหลดตามแนวแกนที่เพียงพอหลังจากขันให้แน่น ขึ้นอยู่กับเรื่องนี้เราจะวิเคราะห์สาเหตุของการหลวม

1.ออกแบบข้อบกพร่อง

(1) ความแข็งแรงที่เลือกของสลักเกลียวไม่เพียงพอ

วิธีการขันจุดให้ผลผลิตโดยทั่วไปจะถูกนำมาใช้สำหรับการเชื่อมต่อสลักเกลียวนั่นคือแรงกระชับล่วงหน้าของสลักเกลียวควรถึงความแข็งแรงของผลผลิตของวัสดุสลักเกลียว เมื่อพิจารณาถึงปัจจัยด้านความปลอดภัยไม่ควรเกิน80% ของขีดจำกัดผลผลิตของวัสดุ ความแข็งแรงของผลผลิตของสลักเกลียวของวัสดุที่แตกต่างกันจะแตกต่างกันซึ่งหมายความว่าแรงก่อนกระชับสูงสุดที่สลักเกลียวของวัสดุที่แตกต่างกันสามารถแบกรับได้แตกต่างกัน ดังนั้นในระหว่างการออกแบบผลิตภัณฑ์นักออกแบบจำเป็นต้องวิเคราะห์แรงบิดที่ต้องการของชิ้นส่วนเชื่อมต่ออย่างถูกต้องพิจารณาน้ำหนักปริมาตรสภาพการทำงานสภาพแวดล้อมการทำงาน, มาตรฐานความปลอดภัยและปัจจัยอื่นๆของการเชื่อมต่อชิ้นส่วนและเลือกสลักเกลียวและรูปแบบเกลียวที่เหมาะสม

(2) ขาดการเชื่อมต่อป้องกันการหลวม

ภายใต้เงื่อนไขของการเปลี่ยนแปลงโหลดการสั่นสะเทือนผลกระทบฯลฯชิ้นส่วนที่เชื่อมต่อด้วยสลักเกลียวจะค่อยๆลดหรือหายไปแรงบีบอัดและการโหลดล่วงหน้าของการเชื่อมต่อ หลังจากทำซ้ำหลายครั้งการเชื่อมต่อแบบเกลียวจะหลวมและในที่สุดสลักเกลียวจะหลวมเนื่องจากความล้มเหลว รูปแบบของข้อต่อสลักเกลียวและน็อตนั้นร้ายแรงเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงต้องใช้มาตรการป้องกันการคลายที่มีประสิทธิภาพในกระบวนการผลิตเพื่อหลีกเลี่ยงการคลายและการตกของสลักเกลียวหรือถั่วที่เกิดจากสภาพการทำงานที่ไม่ดี

2.การโหลดล่วงหน้าไม่เพียงพอระหว่างการประกอบ

แรงกระชับล่วงหน้าที่สลักเกลียวสามารถบรรลุในกระบวนการกระชับโดยตรงกำหนดแรงหนีบระหว่างสองส่วนเชื่อมต่อ แรงขันล่วงหน้าไม่เพียงพอจะนำไปสู่การคลายสลักเกลียวเชื่อมต่ออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และในที่สุดก็คลายชิ้นส่วนเชื่อมต่อ โดยทั่วไปจะใช้สองวิธีต่อไปนี้เพื่อให้ได้พรีโหลดโบลต์ระหว่างการประกอบ วิธีแรกคือการใช้เครื่องมือช่าง (เช่นประแจแข็งประแจแหวนประแจอัลเลนประแจวงล้อฯลฯ) แรงกระชับล่วงหน้าที่ได้จากสลักเกลียวขึ้นอยู่กับขนาดของแรงแขนของผู้ปฏิบัติงานและความยาวของแขนของเครื่องมือ เครื่องมือช่างทั่วไปเป็นเครื่องมือมาตรฐานและความยาวแขนบางอย่างในขณะที่แรงแขนของผู้ปฏิบัติงานมีจำกัดไม่เสถียรและไม่สามารถควบคุมได้ดังนั้นจึงเป็นแรงขันล่วงหน้าที่ได้จากสลักเกลียว วิธีที่สองคือการใช้เครื่องมือลมหรือเครื่องมือไฟฟ้า (เช่นประแจผลกระทบนิวเมติกประแจผลกระทบไฟฟ้าฯลฯ) แรงกระชับล่วงหน้าที่ได้จากสลักเกลียวขึ้นอยู่กับแรงบิดในการขันเอาต์พุตสูงสุดของเครื่องมือและความเสถียรของการทำงานของเครื่องมือ หากแหล่งจ่ายไฟไม่เพียงพอและแรงดันอากาศไม่เพียงพอแรงบิดในการขันของเอาต์พุตของเครื่องมือจะไม่เพียงพอและสลักเกลียวสุดท้ายไม่สามารถตอบสนองการโหลดล่วงหน้าที่ต้องการได้

3.วิธีการประกอบที่ไม่เหมาะสม

ในระหว่างขั้นตอนการประกอบมีสลักเกลียวเดี่ยวและสลักเกลียวหลายตัว สำหรับสถานะการขันของสลักเกลียวหลายตัวในกลุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีการกระจายปกติวิธีการและวิธีการขันสลักเกลียวมีความสำคัญอย่างยิ่งซึ่งส่งผลโดยตรงต่อแรงยึดล่วงหน้าที่แท้จริงของสลักเกลียวแต่ละตัว ตัวอย่างเช่นเมื่อสลักเกลียวสี่ตัวถูกทำให้แน่นตามต้องการแรงกระชับก่อนของสลักเกลียวที่รัดกุมที่ด้านหน้าจะลดลงเมื่อขันสลักเกลียวที่ด้านหลัง, และแม้แต่สลักเกลียวที่ขันแน่นในครั้งแรกก็จะหลวม ดังนั้นเมื่อประกอบสลักเกลียวกลุ่มพวกเขาจะต้องรัดกุมในลำดับบางอย่างในลักษณะการกระจายสมมาตรและค่อยเป็นค่อยไป มิฉะนั้นสลักเกลียวสำหรับติดตั้งจะคลายออกเนื่องจากความแน่นที่ไม่สอดคล้องกันและแม้แต่ชิ้นส่วนเชื่อมต่อก็จะเสียรูปเนื่องจากความเครียดที่ไม่สม่ำเสมอ

4.คุณภาพการตัดเฉือนของรูยึดชิ้นส่วนเชื่อมต่อ

ขนาดของรูเกลียวหรือรูสลักยึดมีความสำคัญอย่างยิ่งเมื่อเชื่อมต่อขั้วต่อสองตัว ขนาดของรูเกลียวส่งผลโดยตรงต่อแรงขันล่วงหน้าที่ได้จากสลักเกลียว หากรูเกลียวมีขนาดใหญ่เกินไปหรือเล็กเกินไปแรงขันล่วงหน้าที่ได้จากสลักเกลียวจะไม่ตรงตามข้อกำหนด หากขนาดของรูสลักยึดมีขนาดใหญ่เกินไปพื้นผิวของชิ้นส่วนที่เชื่อมต่อจะทำให้เกิดการเยื้องวงแหวนพลาสติกที่สัมผัสกับพื้นผิวแบริ่งสลักเกลียวหรือน็อต การเยื้องรุนแรงจะลดแรงก่อนกระชับของสลักเกลียวหรือสูญเสียแรงก่อนกระชับส่งผลให้ฉันN การคลายน็อตหรือสลักเกลียว